Als je hobbelige vlekken in je nek hebt opgemerkt, kun je te maken hebben met een gemeenschappelijke huidaandoening genaamd keratosis pilaris. Bijgenaamd “Chicken Skin” vanwege de textuur, verschijnt deze toestand meestal op de bovenarmen, dijen, wangen of billen – maar het kan ook op de nek, onderarmen of onderbenen verschijnen. Kortom, overal waar je haar follikels hebt is een eerlijk spel.
De hobbels geassocieerd met keratosis pilaris zijn samengesteld uit overtollige keratine. Ze kunnen ruw aanvoelen in textuur en kunnen in kleur variëren, afhankelijk van de huidtint. De huid rond de hobbels kan worden verkleurd, jeuken en droog. Iedereen kan keratosis pilaris ontwikkelen. Het komt echter vaker voor bij baby’s, jonge kinderen en tieners. Deze aandoening is niet schadelijk of besmettelijk en verdwijnt vaak tegen de tijd dat een persoon zijn midden twintig bereikt. In de meeste gevallen zal het volledig zijn gewist tegen de tijd dat een persoon 30 jaar oud is.
Wat veroorzaakt keratosis pilaris
Keratine is het eiwit dat je haar, huid en nagels vormt. Wanneer keratine niet goed afgevileerd is, kunnen poriën verstopt raken, waardoor hobbels ontstaan.
Predisponerende factoren die u meer geneigd zijn om keratosis pilaris te ontwikkelen, omvatten een eerlijke huid (hoewel alle huidtinten het kunnen hebben), eczeem, ichthyosis vulgaris, astma, hypothyreoïdie, Cushing’s syndroom, diabetes, down syndroom en obesitas. Ze wijzen bovendien op een mogelijke genetische link, onder verwijzing naar het feit dat u eerder keratosis pilaris zult ontwikkelen als een ander familielid het ook heeft.
StatPearls verduidelijkt verder de genetica geassocieerd met keratosis pilaris, waarin staat dat mutaties in de eiwitfilaggrin, evenals problemen met de RAS -signaalcascade, zijn gekoppeld aan deze aandoening. Keratosis pilaris wordt ook vaak geassocieerd met atopische dermatitis, die, samen met mutaties in het filaggrinegen, het idee ondersteunt dat deze aandoening het gevolg kan zijn van abnormale epitheliale barrièrefunctie.
Hoe keratosis pilaris wordt behandeld
De American Academy of Dermatology Association zegt dat een driedelig zelfhulpregime misschien alles is wat nodig is om keratosis pilaris te beheersen. Ze adviseren zachte exfoliatie met een loofah, buff puff of ruw washandje om dode huidcellen te verwijderen, gevolgd door het aanbrengen van een product dat alfa -hydroxylzuur, glycolzuur, melkzuur, een retinoïde, salicylzuur of ureum bevat om het afstoting van dode huidcellen verder te stimuleren. Zorg daarna voor een vochtinbrengende crème. U kunt opnieuw aanvragen na het baden of wanneer uw huid droog aanvoelt. Exfolie niet te agressief en neem een paar dagen een pauze als je huid droog of geïrriteerd wordt (dit is wat er gebeurt als je te veel exfolieert). Als deze stappen onvoldoende zijn, raden ze aan om een dermatoloog te zien voor verder advies.
Als u een dermatoloog bezoekt, krijgt u mogelijk een week tot 10 dagen een op recept steroïde crème om ontstekingen te kalmeren, gevolgd door een mengsel van ureumcrème en salicylzuur. Wekelijkse of tweewekelijkse behandeling met retinoïden is een andere optie. Als crèmes u niet helpen, zijn er ook kleine chirurgische procedures die uw arts kan proberen. Ze kan bijvoorbeeld een klein hulpmiddel gebruiken om de huid te snijden en gevangen haren en keratinpluggen te verwijderen. Dermabrasie, microdermabrasie, chemische schillen en licht- of lasertherapieën kunnen ook worden gebruikt om blokkades te verwijderen. Als u hyperpigmentatie heeft, kan uw dermatoloog ook het gebruik van crèmes zoals hydrochinon, azelaiczuur en kojiczuur adviseren om deze gebieden te vervagen.
